Artist Coaching

Dit interview is geparafraseerd voor consistentie en duidelijkheid.

Dannic, hoe gaat het?

Dannic: Goed! Ik ben momenteel in de studio om een EP en wat nieuw materiaal voor Miami voor te bereiden. Het is twee jaar geleden sinds ik voor het laatst op Ultra Music Festival heb gespeeld, dus ik ben enthousiast om nieuwe muziek te laten horen.

Joey: Hoe bereid je je voor op zo’n groot evenement als Ultra?

Dannic: We hebben in maart een nieuw Dannic-geluid gepland. We realiseerden ons dat het na vier jaar tijd was voor een rebranding en een opfrissing van de Dannic-stijl. Het is moeilijk voor mensen om de nieuwe vernieuwde sound te leren kennen met slechts één single, dus besloten we om een EP met drie tracks te maken.

Joey: Hoe verloopt het proces om een show op Ultra te krijgen? Benaderen ze je?

Dannic: Dat is een interessante vraag. Tegenwoordig is het vooral moeilijker om geboekt te worden voor grotere festivals, vooral omdat artiesten of labels nu meestal de podia of “eilanden” hosten. Martin Garrix heeft bijvoorbeeld zijn eigen label STMPD. Telkens als ze een podium hebben op een festival, is het duidelijk dat hij al zijn vrienden van STMPD gaat uitnodigen in plaats van mij. Dit overkwam mij in Tomorrowland. Ze hadden minder EDM-podia, dus mijn enige optie was om op het Nervo-podium te spelen omdat dat het meest geschikt was. Ik moest Nervo zelf vragen of ze nog plek hadden.

Om heel eerlijk te zijn, het wordt steeds moeilijker als je niet bij een bepaald label zit of iets uitbrengt. Voor Ultra organiseert Revealed een podium omdat het tien jaar bestaat en omdat ik vroeger op Revealed zat, hebben ze me uitgenodigd om te spelen. Het is niet zo dat Ultra me boekte – natuurlijk moesten ze mijn naam goedkeuren – maar ik had nog steeds een sterk netwerk nodig.

Joey: Ik denk dat dit een cruciaal onderwerp is om te bespreken omdat de nieuwkomers in het blok misschien denken dat dingen automatisch voor je gebeuren omdat je al zoveel succes hebt gehad.

Dannic: Vroeger, toen ik populairder was en op de grote podia speelde, had ik er geen last van. Nu moet ik hard werken en bewijzen dat ik het waard ben. Het is tegenwoordig meer een politiek en strategisch spel dan dat het om de muziek of de branding gaat.

Natuurlijk deed ik het erg goed en ik ben erg gezegend met mijn carrière tot nu toe. Maar het is niet zo dat ik achterover kan leunen, ontspannen en stoppen met werken. Ik denk dat er nog steeds een gigantisch gat zit tussen de top 15 DJ’s in de wereld en de rest. In bepaalde gebieden ben ik een kaartjesverkoper, maar niet zoals Steve Aoki of Hardwell. Die kloof wordt steeds groter.

Toen we begonnen in 2011-2013 was de EDM-bubbel echt groot. Ik vertel mensen altijd dat de deur dicht is en dat ik achter de deur sta. Nadat Hardwell bijvoorbeeld onze samenwerking op Ultra had gespeeld, gingen mijn boekingen en merk de lucht in. Het was een gekkenhuis en alle ogen waren op mij gericht. Als ik tegenwoordig een samenwerking aanga met bijvoorbeeld Garrix, zegt iedereen: ja, cool. Het is niet meer zo belangrijk. Je moet harder werken en het beter doen.

Joey: Wat heb je als artiest gedaan om met deze veranderingen in de industrie om te gaan?

Dannic: We evolueren en rebranden voortdurend. Tegenwoordig is marketing belangrijker dan ooit, vooral vanwege sociale media. Mensen zijn gewend aan snelle en toegankelijke inhoud – ze willen dat het makkelijk verteerbaar is. Bijvoorbeeld, op je Instagram stories moet je ervoor zorgen dat er een goede balans is tussen het promoten van je spullen maar ook het laten zien van je persoonlijkheid.

Joey: Mensen zijn het zat om podiumfoto’s met vuurwerk en lasers te zien. Ze weten dat je een DJ bent en willen een diepere band met je opbouwen. Tegelijkertijd moet je bedenken dat alles ook een kwestie van seconden is als je content maakt.

Dannic: Ik heb meer dan 500K volgers op Instagram, maar als ik iets post, is het bereik nog geen 10%. Grappig genoeg is het topcommentaar elke keer als ik iets post met een track zoiets als “wat is de tracktitel?”. Ondertussen is die track misschien al zes weken uit en ik heb er bijna elke dag over gepost. Het geeft alleen maar aan hoe belangrijk het is om mensen te blijven informeren zonder te opdringerig te zijn.

Joey: Wat is het belangrijkste waar je je op concentreert als artiest?

Dannic: Ik probeer mijn muziek voortdurend fris en spannend te houden. Het moeilijkste is om uiteindelijk je eigen geluid te vinden, maar ook om te proberen binnen dat geluid te evolueren. Mijn doel is niet om geweldige streams op Spotify te hebben, want ik ben een club DJ. Voor mij is het essentieel dat ik DJ-ondersteuning heb en dat mijn tracks het goed doen in de hitlijsten van de DJ’s in plaats van het aantal views op YouTube.

Joey: Hoeveel dagen werk je per week aan muziek?

Dannic: Ik zou zeggen twee, wat niet genoeg is. Maar als ik op tournee ben, ben ik meestal het meest creatief. Aan het begin van mijn carrière, toen ik net begon met het krijgen van meer boekingen, raakte ik gestrest over het afmaken van tracks. In het begin heb je al zes of zeven nummers klaarliggen voor release, maar dan begin je meer shows te spelen en word je minder productief. Ik merkte dat mijn creatieve flow helemaal weg was als ik mezelf dwong.

Joey: Naar mijn mening kun je jezelf niet dwingen om creatief te zijn, maar je kunt jezelf wel in specifieke omgevingen plaatsen waar je inspiratie kunt opdoen. Ik keek bijvoorbeeld graag naar Tomorrowland na films of documentaires van kunstenaars om mijn creatieve energie te laten stromen. Het belangrijkste is dat kunstenaars ontdekken wat hen aanzet om productiever te worden.

Heb je het gevoel dat de afgelopen jaren voor jou ook een proces waren als het gaat om persoonlijke ontwikkeling?

Dannic: Ja, het is een doorlopend proces. Het moeilijkste is om een evenwicht te vinden tussen werk en privé. Ik doe dit al zeven jaar, dus dat zijn zeven jaar waarin ik weekenden, verjaardagsfeestjes en bezoekjes aan vrienden heb moeten overslaan. Toen ik jonger was, wilde ik alles doen omdat mijn ultieme droom uitkwam. Nu zie ik mijn ouders ouder worden en heb ik minder tijd om met iedereen door te brengen, dus ik moet nu bepaalde gebeurtenissen voorrang geven boven andere – bijvoorbeeld de verjaardag van mijn moeder boven een groot festival.

Qua structuur neem ik de maandag meestal vrij als mijn “DJ-weekend”. Het is essentieel om een pauze te nemen omdat ik 24/7 te maken heb met tijdzones, verschillende managers, e-mails en telefoontjes. Als ik in de studio ben, zet ik mijn telefoon meestal uit. Ik heb ook net een whiteboard gekocht, zodat ik niet word afgeleid door mijn telefoon. Een ander belangrijk ding is dat ik niet meer dan acht uur per studiodag werk. Er is maar zoveel dat je elke dag op individueel niveau kunt doen.

Joey: Wat is het belangrijkste dat je in de loop der jaren hebt geleerd?

Dannic: Maak keuzes op je intuïtie, maar zoek ook hulp als je kunt. Een van mijn slechte gewoontes is dat ik alles wil doen. Het belangrijkste is te weten wanneer je moet loslaten en mensen in deze sector te vertrouwen. Geweldige mensen om je heen hebben is een belangrijk onderdeel van je succes.

Joey: Hoeveel mensen zitten er in je team?

Dannic: Rond 12. Er zitten mensen in mijn managementteam die helpen met sociale media, boekingsbureaus, uitgeverijen, enz. Ik wil wel zeggen dat zelfs als je een groot team hebt, het uiteindelijk op jou aankomt. Niemand zal meer gepassioneerd zijn over je carrière dan jijzelf.

Joey: Heel erg bedankt voor al het goede advies. Het komt zelden voor dat artiesten in jouw positie zo open en eerlijk zijn.

Dannic: Graag gedaan!

Ik had de kans om met de Duitse DJ/producer Eddie Thoneick te praten, samen met zijn Instagram live publiek. Hier is een parafrase van ons gesprek waarin we het hebben over succes, geestelijke gezondheid en de beste bronnen voor je artiestencarrière. Bekijk de volledige video hier!

Eddie: Zo blij dat we kunnen chatten gezien deze omstandigheden! Voor iedereen die je niet kent, kun je ons een korte introductie geven?

Joey: Ik ben al meer dan tien jaar DJ en muziekproducer. Ik begon onderaan met DJ-en op bruiloften en bouwde later een muziekcarrière op door te werken met artiesten als Hardwell en releases uit te brengen op labels als Revealed, Spinnin, Toolroom en meer. Uiteindelijk, op het hoogtepunt van mijn carrière in 2014, kreeg ik een burn-out. Ik voelde me gewoon ongelukkig met mijn huidige levensstijl als DJ en artiest. Daarna ben ik mezelf gaan bijscholen en nu heb ik een bedrijf genaamd Artist Coaching, dat andere artiesten helpt om zowel mentaal als in hun carrière stabiel te blijven.

Eddie: We moeten deze gesprekken voeren en ons publiek leren hoe het niet dezelfde fouten moet maken.

Joey: Ik denk dat wat het ook moeilijk maakt, is dat mensen vaak niet begrijpen hoe een internationale DJ met deze uitdagingen kan omgaan. Voor hen leef je je beste leven op sociale media. Waarom zou je ongelukkig zijn?

Joey: Het is persoonlijk; elke artiest heeft zijn handleiding en ze moeten uitzoeken hoe hun handleiding werkt. Als je jezelf begrijpt, ben je beter voorbereid om beslissingen te nemen zoals het tekenen van een platencontract of touren. Ik zeg dit omdat ik het grootste deel van mijn carrière alleen maar naar andere mensen luisterde. Ik werd afgeleid door het geld en nam nooit echt de tijd om na te denken over mijn beslissingen. Je kunt niet van andere mensen verwachten dat ze weten wanneer je ongelukkig bent; uiteindelijk ben jij degene die verantwoordelijk is, vind ik.

Eddie: Als je één tip had voor nieuwe artiesten, wat zou die dan zijn?

Joey: Leer nee te zeggen. Dit klinkt heel makkelijk, maar als je een aspirant-artiest bent en je hebt vijf jaar gewerkt om op een bepaald niveau te komen en plotseling komen je dromen uit, dan is het moeilijk om nee te zeggen tegen bepaalde deals of kansen.

Vertrouw op je gevoel; je gevoel liegt nooit. Als een platencontract bijvoorbeeld financieel leuk is, maar er voelt iets niet goed, dan moet je vertrouwen op wat het beste voor je is. Soms is het te laat en werken die deals averechts.

Geduld is echt belangrijk en een van de grootste uitdagingen die ik zie bij opkomende artiesten. Ze willen geen vijf jaar wachten zonder enige betaling of enig resultaat. Maar uiteindelijk is dat wat nodig is om op dat succesniveau te komen. Het kan soms wel tien jaar duren voordat je professioneel kunt zijn en succes kunt vinden.

Eddie: Ik denk dat het afhangt van je niche. Soms gaat een artiest waar je nog nooit van hebt gehoord viraal en drie maanden later toeren ze over de hele wereld.

Joey: Er zijn zoveel elementen voor succes dat het moeilijk voor je is om te weten hoe lang het duurt. Ik bedoel, de meeste mensen hebben niet de mogelijkheid om fulltime als muzikant te werken en daarmee geld te verdienen. Ze hebben banen van negen tot vijf en maken ’s avonds en in het weekend muziek als passie. Ik denk dat dit het juiste is om te doen – het laatste wat je wilt is financiële stress. Houd een bijbaan om ten minste je maandelijkse kosten te dekken totdat je er zeker van bent dat je werk loont. Financiële stress zal je creativiteit uiteindelijk de das omdoen, dus je wilt niet in een positie terechtkomen waarin het geld je in een slechte situatie brengt.

Ik kan me voorstellen dat de muziekindustrie als een hel klinkt als je dit soort verhalen hoort. En dat is het niet. Als je een getalenteerd persoon bent die graag optreedt als artiest op het podium, dan is dat de beste baan op aarde. Maar wees je ervan bewust dat er zoveel meer bij komt kijken dan 60 minuten op het podium.

Eddie: Als er één boek was dat je zou aanraden, wat zou dat dan zijn?

De oorlog van de kunst. Het gaat over creativiteit en alle blokkades die je voor jezelf opwerpt.

Eddie: Hoe zit het met podcasts?

Joey: Toen ik met dit nieuwe project begon, luisterde ik veel naar Gary Vee, een soort marketingpodcast. Ik luister ook naar Artificial intelligence van Lex Friedman en de podcast van Joe Rogan.

Eddie: Hoe structureer jij je dag? Heb je bepaalde routines?

Nee. En zo heb ik het graag. Mijn schema is meer wekelijks dan dagelijks. Ik werk van maandag tot donderdag en van vrijdag tot zondag ben ik bij mijn gezin.

Eddie: Ik heb echt structuur nodig in mijn leven, dus ik gebruik de high-performance planner en plan alles dagelijks.

Iemand in het commentaargedeelte zei: Ik ben nu 33 jaar en werk al bijna tien jaar om succes te hebben in de branche. Heb je daar ideeën over?

Eddie: Mijn eerste gedachten zijn dat ze waarschijnlijk moeten herstructureren. Het lijkt alsof ze erg gepassioneerd zijn, maar misschien moeten ze proberen hun carrière vanuit een ander perspectief te benaderen.

Joey: Ik vraag me af of ze niets bereikt hebben. Je bereikt altijd wel iets; het is een kwestie van perspectief. Als je jezelf vergelijkt met mensen die miljoenen verdienen, zal dat je alleen maar ongelukkig maken. Stop met jezelf te vergelijken met andere mensen. Ik zou ook zeggen dat je uit je comfortzone moet stappen en de dingen anders moet gaan bekijken.

Eddie: Een andere vraag uit de reacties luidt: Hoe kom ik aan een mentor als ik geen geld heb?

Podcasts en luisterboeken zijn een geweldige bron. Het mooie is dat je lange tijd kunt luisteren naar mensen die onderwerpen als geestelijke gezondheid en de muziekindustrie bespreken, en ik weet zeker dat sommige delen je leven zullen beïnvloeden.

Dit interview is geparafraseerd voor consistentie en duidelijkheid. Bekijk de volledige video hier.

Joey: Laten we beginnen met een korte introductie. Voor iedereen die niet weet wie je bent, waar is het voor jou allemaal begonnen?

Benjamin: Mijn naam is Kid Massive. Ik ben al 25 jaar DJ en 20 jaar producer. Ik heb over de hele wereld getoerd en uitgebracht op veel van de grootste onafhankelijke labels, naast Sony, Warner en Universal. Op dit moment richt ik me op het helpen van nieuw talent met mijn eigen twee labels, Get Down Recordings en Get Down Black. Ik leid ook The Mindset Sessions, een podcast en onderwijsplatform dat jonge creatieven helpt hun keuzes te begrijpen door gebruik te maken van mijn ervaringen en kennis van cognitieve gedragstherapieën, psychologie en spiritualiteit.

Joey: Waarom denk je dat het belangrijk is voor artiesten om de juiste mentaliteit te hebben en aan hun mentale gezondheid te werken?

Benjamin: Voor mij is creatief zijn ongelooflijk persoonlijk. Het is een reis van expressie en hoe je je voelt. Hoe meer je over jezelf weet, hoe sterker je identiteit wordt. We beginnen allemaal aan iets omdat we het leuk vinden, maar dan beginnen mensen beslissingen voor ons te nemen. Dus hoe zelfbewuster je kunt worden, hoe meer je in lijn kunt groeien met je optredens, management en alle aspecten van je carrière.

Joey: Wat ik interessant vind aan het hele mindsetspel is dat het je leven kan veranderen als je eenmaal de controle hebt. Toen ik aan mijn carrière begon, begon ik andere mensen te vertrouwen en verwaarloosde ik mijn eigen mening volledig, waardoor ik in een soort burn-out belandde. Mentale gezondheid kan bijvoorbeeld heel belangrijk zijn voor je muziekreleases. Veel artiesten worstelen met het uitbrengen van hun muziek vanwege onzekerheden of angst. Als je je geest onder controle hebt, kan je leven veel gemakkelijker zijn. Ik denk ook dat deze controle je creativiteit stimuleert.

Benjamin: Absoluut, het gaat erom dat je contact maakt met jezelf en begrijpt wat echt belangrijk is. Krijg je waarde in een boekings- of platencontract? Wees eerlijk tegen jezelf. Je moet het goed vinden dat je twee maanden, drie maanden of vijf maanden geen muziek uitbrengt, want dat is een beslissing die je hebt genomen.

Ik heb met veel van de grote labels gewerkt, en in 2020 heb je gewoon een uitstekende kans om net zo’n plaat uit te brengen als zij. Als je de juiste connecties hebt, als je het juiste distributienetwerk hebt, kun je een track zelf uitgeven. Ik kan bepalen wanneer ik het wil uitbrengen. Er is geen deadline en er is geen stress over het uitbrengen van een nieuw album.

Joey: Het is gewoon gek om te zien hoeveel mensen in deze industrie deze dingen niet weten. En het is niet zo moeilijk om dat te weten, toch? Er zijn een miljoen boeken en podcasts over geschreven. Je hoeft niet naar een psycholoog om deze problemen te begrijpen.

Balans is de sleutel. De laatste tijd heb ik me vooral gericht op het in balans brengen van mijn leven. Ik hou bijvoorbeeld van eten, van vlees, ik rook niet en gebruik geen drugs, maar ik drink wel af en toe. Maar ik weet dat sporten gezond is, veganistisch eten gezond is en matig drinken gezond is. Wat ik bedoel is dat je nog steeds van het leven kunt genieten en tegelijkertijd voor jezelf kunt zorgen. Hoe denk je dat dit zich vertaalt naar het kunstenaarschap?

Benjamin: Het heeft te maken met de balans van ervaring. Je moet accepteren dat je net als iedereen bent. Misschien ben je de koning van de wereld tijdens een DJ-set van een uur, maar als je klaar bent, ben je net als iedereen. Mensen hebben deze enorme crash omdat ze geloven dat ze iemand zijn die ze niet zijn. De cijfers, de feiten en de cijfers hebben bewezen dat ze succesvol zijn, maar succes kan snel worden afgenomen. En als er dingen worden weggenomen, hebben artiesten het moeilijk en veranderen ze hun identiteit.

Mensen gaan denken dat ze meer als Hardwell of Don Diablo moeten klinken en veranderen hun geluid alleen maar voor een label. Het kan een succes zijn op de korte termijn. Maar op de lange termijn kan het je echt van je eigen pad afleiden. Je fans beginnen te denken: ‘Wie is deze man, ben je een tech house, bass house, EDM-producer? Wat ben je?”

Joey: Als je weet dat je de laatste jaren hebt gewerkt aan de mentale kant van dingen, hoe zou je iemand adviseren die niets weet over waar we het over hebben gehad?

Benjamin: De vraag “waarom?” helpt echt. Als je dat nummer één krijgt, hoe voel je je dan? Waarom denk je er zo over? Waarom is het voor mij essentieel om anders te handelen om succesvol te worden? Er gebeuren veel dingen in ons leven waar we geen aandacht aan besteden.

Zodra je zelfbewust wordt, kun je nadenken over hoe je dingen anders kunt doen. Als je je hersenen uitdaagt, groeien je hersenen, het is als een spier. Hoe meer je het gebruikt, hoe groter het wordt. Dit helpt ook bij je producties.

Ik werk veel met Loopmasters en in 2018 was ik de best verkopende producer op het platform. Ik maakte psytrance, trap, tropical house. jazzy hiphop. Ik deed al het andere dan wat ik normaal doe. En als producent betekent dat dat mijn kennis en creativiteit alleen maar zijn toegenomen.

Veel producers hebben een samplebasis en structuur om een track supersnel te maken, maar de creativiteit is weg omdat het gewoon een gewoonte is. Je bent als producer zo geëvolueerd dat je op het niveau bent dat je het gewoon met je ogen dicht kunt doen, maar er is geen doel meer. Er is geen uitdaging meer. En dat is wat ik ook miste. Uiteindelijk ben ik gestopt met mezelf uit te dagen in de studio. En dat is saai.

Mensen moeten het ‘plezier’ in hun producties weer aanwakkeren. Denk na over wat jou inspireert om muziek te maken. Voor velen is het niet het technische aspect, maar het creatieve gedeelte. Voor mij geldt dat ik nu latin house, soul house en disco remixes wil maken. Het past nog steeds bij mijn stijl, maar het is iets anders, uitdagends en leuks.

Joey: Heel erg bedankt voor het delen van al je kennis en ervaring!

Dit interview is geparafraseerd voor consistentie en duidelijkheid.

Laten we een paar stappen terug doen. Vertel ons iets meer over jezelf en voor welk bedrijf je momenteel werkt.

Ik werk nu bijna twee jaar bij Beatport in hun kantoor in Berlijn. Ik heb verschillende functies gehad bij Beatport: Ik begon in labelbeheer, toen in marketing en nu ben ik de partnerships manager. Als partnerschapsmanager houd ik me voornamelijk bezig met externe relaties en werk ik samen met merken, liefdadigheidsorganisaties, collectieven die zich richten op diversiteit en bedrijfsontwikkeling. Veel van die samenwerkingsverbanden omvatten andere afdelingen, dus ik vind het fijn dat ik de vrijheid heb om samen te werken met het redactieteam, het team voor artiestenrelaties, labelbeheer en artikelen voor Beatportal.

Hoe ben je in de muziekindustrie terechtgekomen en uiteindelijk op Beatport?

Dit is nu mijn 12e jaar in de branche. Voor Beatport woonde ik in Los Angeles, waar ik vijf jaar werkte bij WME, een talentenbureau, en me richtte op merkpartnerschappen. Dit was ook in de periode dat elektronische muziek in opkomst was in de VS, rond 2008-2009, en het was geweldig om in die teams te werken en dat te zien exploderen. We werkten aan Avicii’s Ralph Lauren-deal en enkele andere projecten zoals Swedish House Mafia. Daarna ging ik artiesten managen, maar ik miste de zakelijke kant van de dingen. Ik wilde weg uit LA en weer creatief geïnspireerd raken. Uiteindelijk verhuisde ik naar Berlijn en werd ik aangesloten op Beatport. De rest is geschiedenis!

Terugkomend op je werk bij WME, waarom investeren grote merken in artiesten?

Merken willen iets innovatiefs doen en op een betekenisvollere manier contact maken met hun belangrijkste doelgroep. 7UP wist bijvoorbeeld dat elektronische muziek booming was, dus sloten ze een deal met Martin Garrix. Ze wisten ook dat elektronische muziek aantrekkelijker zou zijn voor hun jongere doelgroep, die hun drank consumeert.

Wat kan de waarde zijn voor de artiest – is het alleen geld?

Voor veel artiesten krijg je een enorm salaris voor slechts een paar dagen productiewerk. Je kunt dus een goed bedrag verdienen voor twee dagen werk, waar je normaal gesproken vijf of zes maanden over zou doen. Soms betalen merken voor volledige tours, zoals Virgin Mobile en Lady Gaga. Maar het is ook wel cool als Nike of Red Bull met je wil samenwerken. Het betekent dat je fanbase waarschijnlijk zal groeien, je krijgt een heel nieuw publiek; het is ook best vleiend.

Je had het over wonen in LA en later Berlijn. Een van de vragen die ik krijg van artiesten is dat ze het nodig vinden om naar plaatsen als LA of Berlijn te verhuizen om meer betrokken te raken bij de industrie. Is dat waardevol?

Ik denk dat het slim is om ergens naartoe te verhuizen waar er vanuit zakelijk oogpunt een belangrijke scène is. Ik ben geen kunstenaar, maar ik heb met kunstenaars van verschillende locaties gewerkt en ik zou zeggen dat het geweldig is om in plaatsen als Berlijn, Amsterdam, Londen, Los Angeles en New York te wonen, waar het in de aderen van de stad pompt. Op die manier maak je deel uit van een gemeenschap en worden je netwerk en banden sterker. Als je ergens bent zoals Hawaï, kun je je muziek zeker laten horen en ik weet zeker dat je je kunt concentreren en productief kunt blijven, maar dan gaat de netwerkkant van de dingen misschien verloren. Als je produceert, denk ik dat je overal ter wereld kunt zijn, maar ik denk dat het ook essentieel is om op een bloeiende plek te wonen omdat je dan echt aangesloten bent. Mensen bouwen uiteindelijk aan collectieven, gemeenschappen, labels – netwerken is een groot deel van je carrière. Menselijke connecties bieden veel meer mogelijkheden.

Wat was het belangrijkste dat je hebt geleerd van je tijd bij een artiestenbureau en als manager?

Artiesten denken altijd te veel na over hun muziek en ze kunnen hard zijn voor zichzelf als de muziek echt goed is.

Hoe ben je daarmee omgegaan?

Ik denk dat het met vertrouwen te maken heeft. Veel artiesten denken te lang na over hun muziek, ook al is die al klaar. Als manager kunnen we het nummer nu aan labels voorleggen en de artiest moet ons vertrouwen.

Het gaat erom een relatie te hebben met de klant en hem te vertellen dat de muziek goed genoeg is.

Wat heb je als manager nodig om een artiest groter te maken?

Ik zou zeggen: releases onder je riem, en misschien een geheime voorraad om te laten zien dat er iets is om mee te werken. De manager moet weten hoe je klinkt en wat je kunt. Het hebben van een pijplijn van optredens of een boekingsagent helpt een manager ook omdat ze dan iets hebben om mee te werken.

Je had het over het belang van releases. Ik zie vaak dat artiesten zich schamen voor hun vorige releases, waardoor ze hun eerdere tracks verwijderen. Ik zeg altijd dat ze dat niet moeten doen, omdat het een soort cv is. Het zegt iets over waar je vandaan komt en waar je naartoe gaat. Ben je het ermee eens?

Ja, ik denk dat je je nooit moet schamen voor waar je vandaan komt. Ik denk dat het eerlijk is om trots te zijn op wat je hebt gemaakt, want het heeft je waarschijnlijk gebracht waar je nu bent. Het helpt je te evolueren als artiest.

We ontmoetten elkaar bij hetzelfde panel in München over geestelijke gezondheid. Hoe denk je dat de geestelijke gezondheid de muziekindustrie de afgelopen jaren heeft beïnvloed?

Ik vind het geweldig dat mensen openlijker over het onderwerp praten en dat er minder stigma is. Helaas hebben mensen moeten overlijden om dit te laten gebeuren, maar er zijn gesprekken die je tien jaar geleden nooit had kunnen voeren, en nu kunnen we dat wel. In plaats van een DJ op de voorkant van DJ Mag, gaat het hoofdonderwerp nu over geestelijke gezondheid. Als platform zoals Beatport moeten we dit een wereldwijd discussiepunt maken.

Naast geestelijke gezondheid denk ik dat het ook de verantwoordelijkheid van Beatport is om mensen voor te lichten over andere prioriteiten zoals diversiteit en duurzaamheid. Met Beatportal kunnen we ook meer van deze onderwerpen belichten; onlangs hebben we vrouwelijke en LGBTQ-artiesten in de schijnwerpers gezet. Het is essentieel voor ons om diversiteit en geestelijke gezondheid te laten zien in alles wat we doen, zelfs in de winkel met dingen als grafieken, inhoud en redactionele artikelen.

Hoe denk je dat Beatport is beïnvloed door de opkomst van streamingdiensten?

Onlangs hebben we Beatport-Link geïntroduceerd, een abonnementsdienst die directe toegang biedt tot onze hele catalogus. Voor iemand als ik die wil leren DJ-en, is het cool dat ik elk nummer binnen handbereik heb. We hebben onlangs ook een aantal fantastische livestreams voor het goede doel gehad met artiesten van over de hele wereld. Beatport bloeit nog steeds!

Nogmaals bedankt dat je de tijd hebt genomen om ons meer te vertellen over je werk bij Beatport en je ervaringen in de industrie!

Dit interview is geparafraseerd voor consistentie en duidelijkheid.

Joey: Laten we bij het begin beginnen. Hoe is het voor jou begonnen?

Fabian: Mijn vader en moeder waren jazzmuzikanten, dus muziek zat als het ware in mijn bloed. Ik begon pas met muziek toen ik 16 of 17 was. Vanaf dat moment escaleerde het alleen maar. Ik begon muziek uit te brengen op Trap Nation en Elysian Records – eigenlijk alle YouTube- en SoundCloud-labels omdat dat toen de plek was waar trap muziek werd gemaakt.

Joey: Hoe ben je met hem in contact gekomen?

Fabian: Ik denk dat ik wel duizenden e-mails naar labels heb gestuurd. Ik deed het oude spam-ding. Uiteindelijk lukte het.

Joey: Breng je veel muziek uit of ben je specifiek in wat je uitbrengt?

Fabian: Vroeger was ik iemand die kwantiteit boven kwaliteit stelde. De eerste jaren van mijn carrière bracht ik elke maand meer dan één nummer uit. Nu ben ik veel kieskeuriger. Ik zal nu waarschijnlijk elke paar maanden een nummer uitbrengen.

Joey: Ja, het is interessant omdat veel producers veel muziek uitbrengen als ze beginnen. Als de aandacht er eenmaal is, beginnen ze het rustiger aan te doen. Merkte je enig verschil toen je je muziek begon uit te brengen op dat grotere label?

Fabian: Natuurlijk. Het gaf mijn carrière een kickstart. Ik verdiende er toen niet veel mee. Het geld kwam van DJ-optredens. Maar eigenlijk heeft het mijn productiecarrière op gang geholpen.

Joey: Heb je gemerkt dat er nieuwe optredens zijn binnengekomen na je release op Trap Nation?

Fabian: Een beetje, maar niet zo veel. We hebben niet echt een EDM-scene in Kopenhagen. De enige optredens die binnenkwamen waren een paar shows in Duitsland en aanbiedingen in Azië, Rusland en Oost-Europa, maar het was heel minimaal.

Is het nu beter?

Fabian: Niet echt om eerlijk te zijn. Het is grappig omdat mijn tourcarrière nooit echt van de grond is gekomen. 30-40 shows per jaar was waarschijnlijk het meeste dat ik ooit had gespeeld. Mijn tourcarrière is nooit echt uit de hand gelopen. Op dit moment vind ik het prima om helemaal niet te toeren. Ik breng de hele tijd door in de studio, waar ik van hou, maar uiteindelijk wil ik gaan reizen.

Joey: Ik denk dat het goed is om erover na te denken. Ik denk dat de meeste artiesten direct op tournee gaan zonder erbij stil te staan dat ze waarschijnlijk een betere muziekproducer zijn. Het zijn twee verschillende dingen, weet je?

Fabian: Precies. Ik vind het prima om gewoon in de studio te zijn.

Joey: Ik ben online gaan spitten en ik vind de manier waarop je jezelf op de markt zet op Instagram en Youtube uitstekend. Hoe krijg je het voor elkaar om al die video’s te uploaden, en dan vooral de vlogs? Ik weet uit ervaring dat het veel tijd kost.

Fabian: Om eerlijk te zijn was het een soort prioriteit omdat ik geen sociaal leven had. Ik bleef elke dag, behalve op zondag, 10 tot 12 uur in de studio om video’s te bewerken en muziek te maken. In de toekomst wil ik wel regelmatig inhoud geven, maar niet zo vaak. Ik bewonder mensen die wekelijks inhoud op YouTube kunnen zetten. Dat kost veel werk en moeite. Ik herinner me dat het me 10 tot 20 uur werk kostte om de vlogs te bewerken.

Joey: Waar heb je geleerd je video’s te bewerken?

Fabian: YouTube University, man, haha. Ik heb alles op Youtube geleerd. Muziekproductie, videoproductie, zangopnames… alles!

Dat is mijn ding over de muziekschool. Als je niet naar de muziekschool zou gaan, en je zou gewoon een jaar lang produceren, dan wed ik dat je meer zou hebben geleerd dan alleen maar spelen met je daw. Muziektheorie is belangrijk. Ik bedoel, je kunt er veel van leren. Het is gewoon een heel andere manier van werken.

Joey: Laten we eens duiken in het hele voorbeeldgedoe. Hoe ben je daar terechtgekomen?

Fabian: Ik heb sample packs gemaakt voor een Australisch bedrijf genaamd Zenheiser (niet het bedrijf dat hoofdtelefoons maakt). En toen Splice werd gelanceerd, hoorden ze het samplepakket en benaderden ze me met de vraag of ik een samplepakket met Fabian Mazur-geluiden wilde maken. Houd in gedachten dat dit net als de begindagen van Splice was, dus er waren toen nog niet veel pakketten met trap EDM-klanken. Een paar maanden later vertelde mijn manager me dat ze wilden dat ik mijn eigen label zou beginnen op Splice. Twee jaar later heb ik nu denk ik 18 of 19 proefpakketten gemaakt. Ik zou zeggen dat het bijna een fulltime baan is om alleen maar monsters te maken.

Hoe werkt dat?

Fabian: Er zijn verschillende manieren om het te doen. Soms breng ik lagen aan totdat je het originele monster niet eens meer ziet. Dus ik zou zeggen, zeven snares – het laag van de ene, mid-range van de andere, en daar een nieuwe snare van maken. Sommige verpakkingen zijn anders. Ik had het idee om een jungle-voorbeeldpakket te maken, dus ik keek naar de goedkoopste vluchten van Kopenhagen naar een grote jungle. Ik ging naar Thailand en legde alle lokale mensen, het bos, de vogels, alles vast.

Joey: Hoeveel tijd kost het je gemiddeld om zo’n pakket te maken?

Fabian: Meestal kost mijn proefpakketten me ongeveer een tot twee maanden – en dat is zo’n vier tot zes uur per dag.

Joey: Word je niet gek?

Fabian: Ik heb net een proefpakket gemaakt genaamd wubs, dat over een paar maanden uitkomt. Het is eigenlijk alleen basgeluid. Geen drums, niets. Ik werd gek, net als het maken van serumpresets en het tweaken van wobbles gedurende vele uren per dag. Dat was behoorlijk misselijkmakend.

Hoe word je daarvoor betaald? Hoe werkt dat?

Fabian: Ik kan er een beetje over praten. Ik krijg een percentage vergoeding van de gebruikte samples van Splice credits. In principe verkoop ik vele duizenden samples per maand, wat neerkomt op een bepaald bedrag aan dollars dat ik elke maand uitbetaald krijg.

Joey: Ik kan me voorstellen dat dat je ook een andere manier van inkomen geeft, naast je optredens en je muziek.

Fabian: Heel erg. Als dat Splice-gedoe er niet was geweest, zou ik niet van mijn muziek kunnen leven. Ik ben super dankbaar dat ik dat heb.

Ja, ik vind dat grappig. Veel beginnende artiesten zien niet hoe moeilijk het is om van muziek te leven. Van buiten ziet het er misschien perfect en gemakkelijk uit, maar van binnen moet je behoorlijk wat geld verdienen om er echt van te kunnen leven.

Fabian: Veel mensen schrijven me in de trant van: “Hé, gast, ik maak al acht maanden muziek in fruitige loops. Hoe verdien ik geld met mijn muziek?” Je kunt niet vanaf de eerste dag van je muziek leven. Het is een langdurig proces. En ik denk dat veel mensen zich niet realiseren dat velen van ons vijf tot tien jaar hebben geworsteld tot we een inkomen hadden waarmee we konden leven.

Dat is waar. Ik herinner me nog de eerste keer dat ik een tiendaagse tournee in Amerika had en ik nul geld verdiende. Ik denk dat het geweldig is dat we nu in een tijdperk zitten waarin het eenvoudig is om een extra zakcentje te verdienen aan muziek; bijvoorbeeld de samples, streaming of YouTube. Het is gewoon iets extra’s.

Fabian: Precies. En dat is een van de belangrijkste punten die ik wil benadrukken. Als mensen me vragen hoe je je brood kunt verdienen in de muziekindustrie, moet je verschillende inkomsten hebben. Je moet geld hebben dat van verschillende plaatsen komt. Ik heb shows, royalty’s, Splice-voorbeelden en Youtube. Ik zou iedereen willen aanmoedigen om objectief naar hun carrière te kijken en te analyseren waar ze geld mee kunnen verdienen. Om eerlijk te zijn zijn er niet veel producers of muziekartiesten die al hun inkomsten uit één specifieke inkomstenbron halen.

Joey: Wat zit er in de toekomst voor Fabian Mazur in?

Fabian: Dat is op dit moment een grote vraag voor mij omdat ik zo gewend ben om in de trap/EDM-ruimte te zitten. Op dit moment probeer ik langzaam een brug te slaan naar een meer elektronische, stedelijke ruimte. Ik denk dat dat de ruimte is waar ik uiteindelijk wil zijn. Maar het is een langzame opbouw. Je kunt niet de ene dag een EDM-nummer uitbrengen en de volgende dag een gitaarnummer. Ik probeer een meer organisch klinkende ruimte in te gaan en weg te blijven van al dat trap EDM-gedoe.

Klinkt cool! Bedankt dat je de tijd hebt genomen om dit te doen, man. Ik waardeer het dat je je verhaal deelt!