Een gesprek met Dannic

Een gesprek met Dannic

Een gesprek met Dannic 150 150 Artist Coaching

Dit interview is geparafraseerd voor consistentie en duidelijkheid.

Dannic, hoe gaat het?

Dannic: Goed! Ik ben momenteel in de studio om een EP en wat nieuw materiaal voor Miami voor te bereiden. Het is twee jaar geleden sinds ik voor het laatst op Ultra Music Festival heb gespeeld, dus ik ben enthousiast om nieuwe muziek te laten horen.

Joey: Hoe bereid je je voor op zo’n groot evenement als Ultra?

Dannic: We hebben in maart een nieuw Dannic-geluid gepland. We realiseerden ons dat het na vier jaar tijd was voor een rebranding en een opfrissing van de Dannic-stijl. Het is moeilijk voor mensen om de nieuwe vernieuwde sound te leren kennen met slechts één single, dus besloten we om een EP met drie tracks te maken.

Joey: Hoe verloopt het proces om een show op Ultra te krijgen? Benaderen ze je?

Dannic: Dat is een interessante vraag. Tegenwoordig is het vooral moeilijker om geboekt te worden voor grotere festivals, vooral omdat artiesten of labels nu meestal de podia of “eilanden” hosten. Martin Garrix heeft bijvoorbeeld zijn eigen label STMPD. Telkens als ze een podium hebben op een festival, is het duidelijk dat hij al zijn vrienden van STMPD gaat uitnodigen in plaats van mij. Dit overkwam mij in Tomorrowland. Ze hadden minder EDM-podia, dus mijn enige optie was om op het Nervo-podium te spelen omdat dat het meest geschikt was. Ik moest Nervo zelf vragen of ze nog plek hadden.

Om heel eerlijk te zijn, het wordt steeds moeilijker als je niet bij een bepaald label zit of iets uitbrengt. Voor Ultra organiseert Revealed een podium omdat het tien jaar bestaat en omdat ik vroeger op Revealed zat, hebben ze me uitgenodigd om te spelen. Het is niet zo dat Ultra me boekte – natuurlijk moesten ze mijn naam goedkeuren – maar ik had nog steeds een sterk netwerk nodig.

Joey: Ik denk dat dit een cruciaal onderwerp is om te bespreken omdat de nieuwkomers in het blok misschien denken dat dingen automatisch voor je gebeuren omdat je al zoveel succes hebt gehad.

Dannic: Vroeger, toen ik populairder was en op de grote podia speelde, had ik er geen last van. Nu moet ik hard werken en bewijzen dat ik het waard ben. Het is tegenwoordig meer een politiek en strategisch spel dan dat het om de muziek of de branding gaat.

Natuurlijk deed ik het erg goed en ik ben erg gezegend met mijn carrière tot nu toe. Maar het is niet zo dat ik achterover kan leunen, ontspannen en stoppen met werken. Ik denk dat er nog steeds een gigantisch gat zit tussen de top 15 DJ’s in de wereld en de rest. In bepaalde gebieden ben ik een kaartjesverkoper, maar niet zoals Steve Aoki of Hardwell. Die kloof wordt steeds groter.

Toen we begonnen in 2011-2013 was de EDM-bubbel echt groot. Ik vertel mensen altijd dat de deur dicht is en dat ik achter de deur sta. Nadat Hardwell bijvoorbeeld onze samenwerking op Ultra had gespeeld, gingen mijn boekingen en merk de lucht in. Het was een gekkenhuis en alle ogen waren op mij gericht. Als ik tegenwoordig een samenwerking aanga met bijvoorbeeld Garrix, zegt iedereen: ja, cool. Het is niet meer zo belangrijk. Je moet harder werken en het beter doen.

Joey: Wat heb je als artiest gedaan om met deze veranderingen in de industrie om te gaan?

Dannic: We evolueren en rebranden voortdurend. Tegenwoordig is marketing belangrijker dan ooit, vooral vanwege sociale media. Mensen zijn gewend aan snelle en toegankelijke inhoud – ze willen dat het makkelijk verteerbaar is. Bijvoorbeeld, op je Instagram stories moet je ervoor zorgen dat er een goede balans is tussen het promoten van je spullen maar ook het laten zien van je persoonlijkheid.

Joey: Mensen zijn het zat om podiumfoto’s met vuurwerk en lasers te zien. Ze weten dat je een DJ bent en willen een diepere band met je opbouwen. Tegelijkertijd moet je bedenken dat alles ook een kwestie van seconden is als je content maakt.

Dannic: Ik heb meer dan 500K volgers op Instagram, maar als ik iets post, is het bereik nog geen 10%. Grappig genoeg is het topcommentaar elke keer als ik iets post met een track zoiets als “wat is de tracktitel?”. Ondertussen is die track misschien al zes weken uit en ik heb er bijna elke dag over gepost. Het geeft alleen maar aan hoe belangrijk het is om mensen te blijven informeren zonder te opdringerig te zijn.

Joey: Wat is het belangrijkste waar je je op concentreert als artiest?

Dannic: Ik probeer mijn muziek voortdurend fris en spannend te houden. Het moeilijkste is om uiteindelijk je eigen geluid te vinden, maar ook om te proberen binnen dat geluid te evolueren. Mijn doel is niet om geweldige streams op Spotify te hebben, want ik ben een club DJ. Voor mij is het essentieel dat ik DJ-ondersteuning heb en dat mijn tracks het goed doen in de hitlijsten van de DJ’s in plaats van het aantal views op YouTube.

Joey: Hoeveel dagen werk je per week aan muziek?

Dannic: Ik zou zeggen twee, wat niet genoeg is. Maar als ik op tournee ben, ben ik meestal het meest creatief. Aan het begin van mijn carrière, toen ik net begon met het krijgen van meer boekingen, raakte ik gestrest over het afmaken van tracks. In het begin heb je al zes of zeven nummers klaarliggen voor release, maar dan begin je meer shows te spelen en word je minder productief. Ik merkte dat mijn creatieve flow helemaal weg was als ik mezelf dwong.

Joey: Naar mijn mening kun je jezelf niet dwingen om creatief te zijn, maar je kunt jezelf wel in specifieke omgevingen plaatsen waar je inspiratie kunt opdoen. Ik keek bijvoorbeeld graag naar Tomorrowland na films of documentaires van kunstenaars om mijn creatieve energie te laten stromen. Het belangrijkste is dat kunstenaars ontdekken wat hen aanzet om productiever te worden.

Heb je het gevoel dat de afgelopen jaren voor jou ook een proces waren als het gaat om persoonlijke ontwikkeling?

Dannic: Ja, het is een doorlopend proces. Het moeilijkste is om een evenwicht te vinden tussen werk en privé. Ik doe dit al zeven jaar, dus dat zijn zeven jaar waarin ik weekenden, verjaardagsfeestjes en bezoekjes aan vrienden heb moeten overslaan. Toen ik jonger was, wilde ik alles doen omdat mijn ultieme droom uitkwam. Nu zie ik mijn ouders ouder worden en heb ik minder tijd om met iedereen door te brengen, dus ik moet nu bepaalde gebeurtenissen voorrang geven boven andere – bijvoorbeeld de verjaardag van mijn moeder boven een groot festival.

Qua structuur neem ik de maandag meestal vrij als mijn “DJ-weekend”. Het is essentieel om een pauze te nemen omdat ik 24/7 te maken heb met tijdzones, verschillende managers, e-mails en telefoontjes. Als ik in de studio ben, zet ik mijn telefoon meestal uit. Ik heb ook net een whiteboard gekocht, zodat ik niet word afgeleid door mijn telefoon. Een ander belangrijk ding is dat ik niet meer dan acht uur per studiodag werk. Er is maar zoveel dat je elke dag op individueel niveau kunt doen.

Joey: Wat is het belangrijkste dat je in de loop der jaren hebt geleerd?

Dannic: Maak keuzes op je intuïtie, maar zoek ook hulp als je kunt. Een van mijn slechte gewoontes is dat ik alles wil doen. Het belangrijkste is te weten wanneer je moet loslaten en mensen in deze sector te vertrouwen. Geweldige mensen om je heen hebben is een belangrijk onderdeel van je succes.

Joey: Hoeveel mensen zitten er in je team?

Dannic: Rond 12. Er zitten mensen in mijn managementteam die helpen met sociale media, boekingsbureaus, uitgeverijen, enz. Ik wil wel zeggen dat zelfs als je een groot team hebt, het uiteindelijk op jou aankomt. Niemand zal meer gepassioneerd zijn over je carrière dan jijzelf.

Joey: Heel erg bedankt voor al het goede advies. Het komt zelden voor dat artiesten in jouw positie zo open en eerlijk zijn.

Dannic: Graag gedaan!