Dit interview is geparafraseerd voor consistentie en duidelijkheid. Je kunt het volledige interview met Sam Feldt hier bekijken/beluisteren!
Hoi Sam, hoe gaat het?
Wat is er? Blij om hier te zijn. Het gaat goed! Ik heb net twee shows achter de rug – een op Electrobeach in Frankrijk en een op Airbeat One in Duitsland.
Joey: Ja, ik zag op je Instagram dat je gisteren bent teruggekomen. Ik was al aan het bewonderen hoe je de podcast vandaag ging doen. Dat is toewijding!
Sam: Ja, zoals ik al kort zei in ons gesprek eerder, doe ik meestal dingen als interviews, vergaderingen en pers van maandag tot woensdag, en dan van donderdag tot zondag ben ik meestal weer op pad. In dit geval ga ik vrijdag terug naar Tomorrowland.
Joey: Hoe belangrijk is het voor jou om zo’n ritme te hebben; een schema dat je kunt aanhouden?
Sam: Nou, ik vind het leuk, maar het werkt niet altijd. De afgelopen vier weken ben ik niet thuis geweest. Dan is het moeilijk om een schema aan te houden van maandag tot woensdag, enz. Maar ja, als ik weer thuis ben, ziet mijn week er meestal zo uit.
Joey: Hoe ga je om met reizen terwijl je ook andere onderdelen van je werk doet? Je maakt muziek en speelt, maar hoe zit het met de andere dingen die je doet? Hoe houd je die dingen vol terwijl je reist?
Sam: Het kan best moeilijk zijn, vooral als het om tijdzones gaat. Soms krijg je telefoontjes en e-mails, maar zit je aan de andere kant van de wereld. Dus als je wakker wordt, heb je een mailbox met wel 100 e-mails, maar als je dan antwoordt, antwoordt niemand omdat ze allemaal slapen. Het kan heel frustrerend zijn, maar je moet er iets van maken. Ik denk dat het essentieel is om tijdens het toeren te blijven reageren op e-mails en telefoontjes te plegen, terwijl je ook aan je muziek blijft werken. Anders heb je bij thuiskomst een enorme werklast met misschien wel 1000 e-mails die je nooit overleeft.
Joey: Hoe zou je je zaken als artiest op dit moment omschrijven? Iedereen weet dat je muziek maakt en DJ bent, maar wat gebeurt er nog meer op de achtergrond?
Sam: Er is best veel. Ik heb net mijn labelcontract beëindigd, dus we praten nu met nieuwe labels. Onderdeel daarvan is het opzetten van mijn eigen label, wat een grote taak is omdat ik de juiste distributeur moet vinden en het juiste team moet samenstellen. Ik heb ook net mijn uitgeverij gelanceerd. Ik ben ook de oprichter van twee andere bedrijven, een genaamd Fangage, en een ander is een katerdrankje dat ik in oktober heb gelanceerd genaamd ‘Always Bright’. Daarnaast ben ik ook de oprichter van de Heartfeldt Foundation, een duurzaamheidsplatform en non-profit. Daarvoor ben ik vorige week naar Uganda geweest. Het is een heel divers leven met veel verschillende aspecten, en ik denk dat dat me helpt omdat ik de creatieve dingen in de studio en op het podium kan doen, mijn ondernemersgeest kan verbinden met de twee startups, en ook een gevoel van doelgerichtheid heb door mijn stichting.
Joey: Ben je altijd al zo ondernemend geweest? Of was dit iets waar je achter kwam toen je eenmaal op een bepaald niveau in je carrière zat?
Sam: Ik begon mijn eerste bedrijf toen ik 13 jaar oud was. Ik moest mijn vader meeslepen naar de Kamer van Koophandel omdat ik nog geen bedrijf kon oprichten omdat ik minderjarig was. Ik verkocht mijn bedrijf toen ik 15 was; het was een e-commercewinkel waar ik producten uit China importeerde en ze hier in Europa doorverkocht. Dus ik denk dat ondernemerschap altijd in mijn systeem heeft gezeten.
Joey: We hadden het er eerder over dat we elkaar zeven jaar geleden hebben ontmoet en dat je toen een andere artiestennaam gebruikte. Weten andere mensen dat?
Sam: Nou, ik vertel het de mensen die het willen weten. Mijn oorspronkelijke naam was Dr. Papasov. De Facebook-pagina is er nog steeds als je nog steeds wilt zien hoe ik er acht jaar geleden uitzag als DJ. Ik bewaarde het altijd om te onthouden waar ik vandaan kwam. Soms zie je dat je een lange weg hebt afgelegd.
Joey: Hoe is het allemaal begonnen? Je begon toen je 11 jaar oud was, toch?
Sam: Ja, maar het was gewoon spelen op verjaardagsfeestjes met mijn vrienden en zo. Elk jaar voor mijn verjaardag vroeg ik om geld en met dat geld kocht ik rookmachines en stroboscooplichten – eigenlijk een drive-in show. Ik heb dat een paar jaar uitgebreid. Mijn vader reed me naar al die feestjes waar ik letterlijk de hele nacht speelde voor 50 euro. Maar als 11-jarige was 50 euro veel geld. Ik kon videospelletjes kopen en ik had er plezier in. Daarna ben ik een tijdje gestopt tot ik 17 was, toen ik voor de allereerste keer naar de club ging. Het was in Albufeira, Portugal en ik zag Billy the Kid daar optreden. Ik had zoiets van wow, dat is geweldig. Ik wil niet dansen, ik wil die man zijn die de club leidt en mensen laat dansen. Toen ging ik terug naar huis en investeerde in een DJ-controller. Ik begon weer te oefenen, te mixen en mijn mixtapes op SoundCloud te zetten. Toch duurde het vijf jaar voordat ik een contract kreeg. Het was zeker geen succes van de ene op de andere dag.
Joey: Was vijf jaar later je eerste ondertekening ooit, of de grootste die je hebt getekend?
Sam: Nou, dat was mijn handtekening onder Spinnin Records. Daarvoor had ik nog wat kleinere platen onder de naam Dr. Papasov.
De eerste plaat die ik maakte onder Sam Feldt zorgde ervoor dat ik getekend werd bij Spinnin. Het was een bootleg van de Kelly Family die nooit uitkwam. Maar het staat nog steeds op mijn SoundCloud onder de naam ‘Alien’. Ik stuurde het naar Spinnin en dat bewees voor hen dat ik iets nieuws en anders kon maken; het was een fris geluid. Voorheen, onder Dr. Papasov, stuurde ik ze de meest goedkope EDM-tracks. Ik imiteerde gewoon de hitlijsten en probeerde de volgende plaat voor Hardwell of het volgende beatportnummer te maken. Onder Sam Feldt zei ik: fuck dat allemaal, ik ga gewoon maken waar ik van hou. Op het moment dat ik van stijl veranderde, kwam het succes.
Joey: Wat was de reden om de naam te veranderen? Voelde je de drang om van stijl te veranderen?
Sam: Om eerlijk te zijn had ik nooit verwacht dat Sam Feldt groter zou worden dan Dr. Papasov. Ik dacht dat het erg goed ging met Dr. Papasov omdat ik 2-3 shows per week speelde op ijshockeyclubs en zo. Ik was toen 17. Ik dacht dat het goed ging, maar creatief voelde ik me niet voldaan. Ik draaide de meest goedkope sets – alles van hiphop tot hardstyle. Ik ben met Sam Feldt begonnen als een zijproject, zonder de verwachting platen of shows te kunnen tekenen. Ik begon mixtapes te maken in de melodieuze, deep house stijl voor mijzelf en mijn vrienden en familie. En toen maakte ik mijn eerste plaat en toen Spinnin antwoordde, was ik helemaal in de war omdat ze zulke platen niet uitbrachten. Ze brachten Animals van Martin Garrix uit. Dus ze moeten er iets anders in hebben gezien.
Joey: Terugkijkend, wat was volgens jou de reden dat het merk Sam Feldt groter was dan het merk Papasov?
Sam: Ik denk dat mensen het meteen doorhebben als je imiteert en niet je hart volgt; als je dingen uitbrengt of speelt die niet helemaal van jou zijn. Met Sam Feldt kon het me niet schelen wat andere mensen dachten. Ik deed gewoon waar ik van hield. Mensen zullen altijd zien wanneer iets uit hun hart komt. Daarom heet mijn overkoepelende merk Heartfeldt, want Sam Feldt was een project dat ik vanuit mijn hart ben begonnen.
Joey: Ja, ik denk dat dat een cruciaal onderdeel is dat veel artiesten onderschatten. Iedereen zegt dat het zo is. Maar toch kopieert 95% van de artiesten op de een of andere manier andere geluiden.
Sam: Ik denk dat dat het precies is. Soms vragen ze me in interviews: “Wat is je grootste tip voor aankomende producers? Ik zeg altijd dat het afgezaagd is om te zeggen, maar ik denk dat veel mensen dat niet doen. luister naar het antwoord. Ik zal het herhalen en ik hoop dat ze luisteren. Het antwoord is om je eigen geluid te vinden. Vind een geluid waar je van houdt en produceer dat in plaats van andere mensen te kopiëren. Ik denk dat als ik dat tegen Dr. Papasov had gezegd, hij ja ja ja zou hebben gezegd en er geen aandacht aan zou hebben besteed. Maar dat is echt wat je moet doen. Ik heb zo veel jaren geprobeerd om releases te krijgen, maar ik speelde lege balken en kreeg het nooit. Op het moment dat ik precies dat deed, op het moment dat ik echt naar mezelf luisterde, kreeg ik vrijwel van de ene op de andere dag succes met de eerste release die ik verstuurde. Terwijl ik vijf jaar lang berichten stuurde, kreeg ik nooit een antwoord. Dus dat is de sleutel.
Joey: Het is zo grappig omdat ik met veel artiesten praat en zelf artiest ben geweest. Als je naar een succesvolle artiestencarrière kijkt, lijkt het alsof er een sjabloon in al die verhalen zit – een sjabloon van succes. Je eigen geluid vinden en doen wat je het beste lijkt, lijkt een van de belangrijkste pijlers te zijn.
Je begon met je eerste release op Spinnin en had dit nieuwe merk genaamd Sam Feldt. Had je al een idee over hoe je het merk wilde gaan voeren?
Zoiets. Ik heb de naam Sam Feldt letterlijk in twee minuten bedacht. Mijn voornaam is Sammy, en de afkorting daarvan is Sam. Ik keek rond en luisterde naar de liedjes die ik aan het maken was. Ik had zoiets van, oké dit is een soort melodieuze en diepe house. Toen ik keek naar wie populair was, zoals Robin Schulz, realiseerde ik me dat ik een Duitse achternaam nodig had. Dus ik googelde twee Duitse achternamen en scrolde naar beneden in de lijst, en binnen een minuut vond ik Feldt. Ik was letterlijk op de registratiepagina van SoundCloud en moest een naam intypen; sindsdien is die naam blijven hangen. Toen moest ik mijn profielfoto uploaden, dus heb ik een logo gemaakt. Ik ging gewoon naar Photoshop, pakte een lettertype, sleepte het een beetje rond, zette er een lijn onder en het is nog steeds mijn logo. Dus die hele branding werd binnen vijf minuten gemaakt. Uiteraard heb ik het in de loop der jaren geperfectioneerd en heb ik nu een artistiek directeur die van alles doet. Ook heb ik vanaf het allereerste moment veel natuurlijke elementen in de branding verwerkt. Veel bladeren, palmbomen, dat soort dingen. Dat heb ik gedaan vanaf het allereerste nummer dat ik heb geüpload, en de rest is geëvolueerd.
Joey: Dat vind ik echt leuk, want ik ben een grote fan van niet te veel nadenken. Als ik naar je verhaal luister, hoefde je over alle beslissingen die je hebt genomen – en dat lijken nu behoorlijk grote beslissingen te zijn – niet lang na te denken.
Sam: Het is ook makkelijker als je niets hebt. Als je begint met nul volgers, is het veel gemakkelijker om je naam te kiezen dan wanneer je een miljoen volgers hebt. Ik verwachtte niets van het project en daarom werden die beslissingen zo lichtvaardig genomen.
Maar ook, als het gaat om de muzikale kant, hebben veel van mijn DJ en producer vrienden om me heen het probleem van perfectionisme. En ze brengen nooit iets uit omdat ze denken dat het perfect moet zijn. Omdat ik een andere achtergrond heb en al sinds mijn dertiende een bedrijf heb, weet ik dat dingen nooit perfect zijn. Ik kan tien jaar aan een plaat werken…
Joey: Wat zou het verschil zijn tussen jou en je vrienden? Is er sprake van een andere mentaliteit of een ander denkproces?
Sam: Ik denk dat je moet leren om op een bepaald moment tegen jezelf te kunnen zeggen: ‘dit is goed genoeg. Ik ben nu tevreden. Misschien ben ik niet tevreden als het over een maand uitkomt, maar ja, laten we die creativiteit in een nieuw project stoppen.’ Als ik samenwerk met mensen, ben ik meestal degene die het afmaakt. Sommige mensen blijven maandenlang in een proces hangen: ze perfectioneren de sub-bas en de eq; ze gaan echt tot in detail. Ik denk dat het beste wat je kunt doen is gewoon loslaten en doorgaan naar het volgende project.
Ik ben zo blij dat je dit zegt. Want dit is iets waar ik iedereen op wil wijzen.
Sam: Het probleem is dat je een project afmaakt en er twee dagen later weer naar luistert. Je hoort dingen en dan verander je weer dingen. Dan, twee jaar later, ga je er weer naar terug. De geest is erg subjectief. Het heeft ook te maken met hoeveel je hebt geslapen en andere muziek waar je naar hebt geluisterd in de clubs. Als je week na week hetzelfde nummer hoort, zul je dingen horen die je wilt veranderen en dat is niet erg bevorderlijk voor je productiviteit.
Joey: Het is alsof je naar een kunstwerk kijkt. Hoe vaker je ernaar blijft kijken, hoe meer details je ziet. Je blijft ernaar kijken omdat je steeds nieuwe dingen ontdekt in hetzelfde kunstwerk.
Sam: Het is misschien niet mooier, maar voor die tijd misschien wel anders.
Ik denk dat dat nog een tip is voor producenten. Je leert veel meer van het starten van een gloednieuw project en daar je creativiteit in stoppen, dan maandenlang werken aan het perfectioneren van een specifieke kickdrum of wat dan ook.
Joey: En met de releases, hoeveel platen wil je elk jaar uitbrengen? Is er een doel of komt het organisch op je af?
Sam: Het is heel organisch. Ik werk meestal veel met vocalisten, dus ik ben geen traditionele dance producer. Ik produceer niet veel clubrecords. Ik begin zelden voor een leeg scherm. Dat helpt me dus om veel nummers te produceren en altijd een selectie te hebben om uit te kiezen. Dat is ook de reden waarom ik twee jaar geleden een album met 24 nummers heb gemaakt; er lag zoveel muziek op de plank. Dus nee, ik heb geen doel. En ook als een plaat goed gaat, mijn laatste single doet het bijvoorbeeld erg goed op Spotify, dan stellen we de rest een beetje uit. Er stond een nieuwe release gepland voor begin augustus, maar die stellen we uit naar september om de vorige track wat meer ruimte te geven.
Joey: Dus je houdt de statistieken bij en kijkt hoe goed het gaat en zodra je ziet dat de statistieken dalen, begin je met het plannen van de volgende?
Sam: We werken ook samen met het label. In dit geval heeft Warner Music dus een heel radioplan en ze verwachten de track rond september. Zolang ik zie dat ze er veel moeite voor doen, dat ze nog steeds actief met de track bezig zijn, denk ik dat het altijd het beste is om één track als prioriteit te hebben – vooral voor radio en zo.
Joey: Op dit moment zit je op een hoger niveau waar je met partners werkt en te maken hebt met radiostations en langetermijnplanning. Ik kan me voorstellen dat het in het begin anders was voor jou als artiest.
Sam: Ja, ik denk dat dat een andere strategie was. Als je opkomt, hoef je nog niet op de radio te letten. Je kunt vrijwel elke maand een nummer uitbrengen als dat je creatieve proces is. Ik denk dat dat ook iets is wat veel opkomende producenten niet goed doen. Zorg ervoor dat je een buffer hebt. Als je een nummer uitbrengt en er vervolgens drie maanden over doet om met een nieuwe plaat te komen, zullen mensen de eerste al vergeten. Ik zou zeggen, maak zes nummers af en zorg ervoor dat je elke maand een nummer uitbrengt. Een half jaar later zullen mensen je kennen omdat je net zes nummers hebt uitgebracht.
Ik hoorde kort in je podcast met Steff Da Campo dat hij vroeger een strategie had waarbij hij meer dan twee tracks per jaar uitbracht. Daarna vond hij een manier om elke maand een plaat uit te brengen en nu begint hij wat erkenning te krijgen in de industrie. Je wilt relevant blijven door veel muziek uit te brengen. Ik denk dat dat de muziekindustrie op dit moment is.
Joey: Waar komt je grootste succes vandaan? Is dat voornamelijk streaming?
Sam: Dat zou ik wel zeggen. Ik ben momenteel de 140e meest gestreamde artiest op de planeet op Spotify. Ik denk dat ik het qua streaming relatief goed doe vergeleken met andere DJ’s. En ik denk dat dat komt omdat ik tracks maak om naar te luisteren. Ik maak geen tracks om mensen te laten rondspringen of om op te dansen. Wat ook lastig is, want als je je dj-set draait, ga je dan Spotify draaien… Dus dat is altijd een uitdaging geweest: de juiste balans vinden tussen energie en ervoor zorgen dat mensen je herkennen als je de dj-sets draait. Om dit op te lossen, maak ik meestal clubmixen voor mijn platen.
Joey: Ik keek naar je Instagram. Je hebt geweldige posts waarin je verschillende soorten video’s maakt waarin je de clubmix van je laatste single speelt.
Sam: Dat is één manier waarop ik erkenning krijg. Het is niet omdat mensen het nummer op Spotify kennen, dat ze ook naar mijn shows komen. Ze denken dat ik dat chill-out katernummer ga draaien waar ze op zondagochtend naar luisteren. Hoe gaat dat in een club? Maar door clubmixen te maken en die online te laten zien, denk ik dat mensen gaan zien dat mijn sets high energy zijn.
Maar dat is een uitdaging bij het hebben van succes met streamen. Mensen kennen je van de nummers waar ze thuis naar luisteren. Het beperkt ook de creativiteit in mijn DJ-sets. Als ik ‘Show me Love’ niet speel, zullen mensen teleurgesteld zijn. Ik heb het zo vaak gespeeld.
Joey: Dus je denkt erover na vanuit het perspectief van het publiek als je speelt?
Sam: Nou, ik denk dat het werk van een DJ daar juist om draait. Ik denk dat veel mensen in de industrie het heel serieus nemen. Maar uiteindelijk ben je gewoon een man die vermaakt. Vooral op Twitter zie ik zoveel mensen die het zo serieus nemen als kunstvorm en haten op andere mensen die te commercieel spelen of wat dan ook. Ik heb zoiets van, kom op, jongens! De enige reden dat je achter de decks staat, is om mensen een goede avond te bezorgen. Als je dat moet doen terwijl je 50 Cent speelt, dan speel je 50 Cent. Dat is wat je doet – volgens mij is dat waar een DJ voor is. Ja, ik bekijk het altijd vanuit het perspectief van een menigte. Ik kan niet gewoon spelen wat ik wil spelen, want misschien wil ik wel underground techno draaien omdat dat de feestjes zijn waar ik meestal naartoe ga als ik een avondje vrij ben. Maar als mensen een kaartje kopen om mijn show te zien en ik heb net een nieuwe track die heel goed wordt gestreamd, dan willen ze die track horen – daar kennen ze me van. Ik denk dat het belangrijk is dat mensen je herkennen als ze naar een club of festival gaan.
Joey: Ik heb gemerkt dat je veel tijd besteedt aan inhoud. Hoe relevant is inhoud op dit moment voor jou?
Sam: Het zit zo, als je shows speelt voor 1000 mensen, dan is dat je publiek die avond. Maar als je er foto’s/video’s van maakt, krijg je een miljoenenpubliek. Je speelt niet alleen een show voor de mensen die er zijn. Je speelt voor je fans. Je fans zijn er misschien niet omdat ze niet in de buurt wonen, of er zijn veel redenen waarom mensen een show niet zien.
In deze industrie is inhoud misschien nog wel belangrijker dan muziek. Ik weet dat mensen daar een hekel aan zullen hebben. Maar kijk naar jongens als Marshmello die opgeblazen worden vanwege de inhoud. Vanwege het hosten van evenementen over digitale games, het maken van een kookprogramma – koken met Marshmello – dat niets te maken heeft met de muziek, maar hem onderscheidt van de rest. Als je puur naar zijn muziek luistert, verschilt die niet veel van veel andere acts op Monstercat of andere labels. De reden waarom hij zo groot is, is vanwege de inhoud. Dus objectief gezien is het een groot deel van de industrie. Vind ik het leuk? Niet echt. Ik heb op een bepaalde manier een hekel aan sociale media. Maar het is het spel dat je speelt en je moet er deel van uitmaken.
Joey: Is dit iets wat je uitbesteedt? Plan je je berichten in?
Sam: Nee, misschien zou ik dat moeten doen omdat het me meer gemoedsrust zou geven. Maar ik denk dat als je het niet zelf doet, net als bij muziek, en het is niet authentiek, mensen er dwars doorheen kijken. Dat is een grote les die ik heb geleerd uit het tijdperk van Dr. Papasov. Als je mensen gaat uitbesteden om je berichten te schrijven of wat dan ook, zullen mensen dat zien en zal het niet zo goed gaan. Op dit moment doe ik alles zelf. Ik heb wel een soort social media manager, maar dat is meer operationeel, zoals het uploaden van een video of het opzetten van advertenties voor shows. De belangrijkste inhoud van de feed wordt meestal door mij gedaan.
Joey: En je kunt duidelijk meer doen onderweg. Omdat je fotograaf een foto maakt en je twee minuten later de meeste foto’s kunt posten. Anders zou je het naar je manager sturen en die zou kunnen slapen.
Sam: Ja, 100%. Ik heb ook wat bufferinhoud, die in een grote Dropbox-map staat. Vandaag of morgen ben ik thuis. Er is hier geen fotograaf, dus gebruik ik die inhoud. Maar ja, op tournee is dat meestal de beste manier.
Joey: Hoe ziet je team eruit? Uit hoeveel mensen bestaat je vaste team?
Sam: Dat hangt ervan af hoe je telt. Ik heb nul mensen in dienst; ik werk met iedereen freelance of via een bureau. Mijn boekingsteam is bijvoorbeeld ACE. Je zou kunnen zeggen dat ik één boeker heb voor de VS en één voor Europa. Maar hij wordt ondersteund door een junior agent – het team kan uit vijf mensen bestaan – dus tel je de één of de vijf? Als je die vijf meetelt, kunnen er wel 100 mensen werken voor Sam Feldt aan de labelkant, perskant, tourkant; het varieert afhankelijk van wie je meerekent.
Joey: Iets anders waar ik het over wilde hebben is hoe je soms acts implementeert in je liveshows. Waarom neem je die artiesten mee naar bepaalde shows?
Sam: Zoals ik al zei, is de muziek van Sam Feldt altijd heel organisch geweest. Vanaf het eerste nummer heb ik veel live-instrumenten gebruikt, vooral blazers, trompetten en saxofoons. Ze zitten in misschien wel 70% van mijn nummers, naast gitaren en piano’s. Ik denk ook dat dat me onderscheidt van veel dansmuziek en EDM-producers die erg op synths zijn gebaseerd. Ik ben erg gebaseerd op live instrumenten. Als fans naar mijn nummers luisteren op Spotify of op de radio, wil ik dat ze de beste ervaring hebben tijdens mijn shows; daarom betrek ik de liveband erbij. Veel mensen nemen een MC, Vjay of een heleboel effecten mee. Voor mij zijn live-instrumenten mijn ‘effecten’. Ik denk dat het nu belangrijker is om de tracks op de meest natuurlijke manier te presenteren – zoals ze live in de studio zijn opgenomen. De reden dat ik het niet in alle shows doe is het financiële aspect; je hebt ook een soort groot podium nodig.
Joey: Ik ben echt blij met wat je hebt gezegd en ik ben het eens met veel dingen die je hebt gezegd. Ik bewonder hoe je je carrière de laatste jaren hebt opgebouwd en ik weet dat je de dingen anders doet dan anderen.
Sam: Op dit moment sta ik op een kruispunt. Ik zit al vijf jaar bij hetzelfde label en heb mijn contract beëindigd. Het geeft me gewoon veel mogelijkheden. Hetzelfde geldt voor het management. Op dit moment heb ik geen contract met een management. Ik heb mijn eigen management en ik heb managers in dienst om specifieke dingen te doen. Daardoor kan ik de mensen met wie ik werk echt goed op elkaar afstemmen. Als iemand niet goed presteert, heb je ook de mogelijkheid om er iets aan te doen. Als je een contract hebt met een management, kun je gewoon klagen bij het management, maar je kunt ze niet ontslaan – dus je bent niet echt de baas.
Joey: Ik denk dat dat je veel goeds gaat brengen in de toekomst, vooral met je eigen label dat je veel nieuwe kansen gaat geven. Afgezien van nieuwe muziek zullen andere mensen daar ook wel muziek droppen, denk ik.
Sam: Ja, ik heb mijn eigen platform, Heartfeldt, dat ook een website Heartfeldt.me en een demodrop heeft. Vaak krijg ik goede demo’s maar kan ik ze niet uitbrengen. Ik denk dat dat de belangrijkste reden is dat ik een label wil beginnen – om nieuw talent te helpen hun muziek gehoord te krijgen!
Joey: Nogmaals bedankt dat je de tijd hebt genomen, Sam!